Herb

Herby posiadały miasta obdarzone samorządem. Pierwotnie same obierały sobie znak, najczęściej umieszczany na tarczy. Ozdabiały przedmioty będące własnością miast, stosowane były w kancelarii miast, ponieważ figurowały na wszystkich pieczęciach. Odnalezione na dokumentach XV i XVI wiecznych  są dowodem, że Rozprza była w wiekach średnich miastem, czyli miała burmistrza, radę miejską i sąd ławniczy. Ciekawy jest fakt, że jednocześnie występują dwie pieczęcie. Jedna obrazuje basztę forteczną, a druga wieże kościelne. Istnienie dwóch pieczęci świadczyć może o istnieniu dwóch ośrodków osadniczych. Pierwsza pieczęć wyobraża jedną wieżę forteczną o trzech małych wieżyczkach. Sama wieża nie ma muru a jedynie drewniane rusztowanie. Można wnioskować że należała bardziej do grodu, a nie do miasta. Druga znana pieczęć wyobraża trzy wieże kościelne stojące obok siebie. Środkowa jest najwyższa. Wieże te są bez wątpienia kościelne i mówią o istnieniu kościoła w Rozprzy. Obie pieczęcie stanowią niesłychanie interesujące zjawisko, niespotykane gdzie indziej. Pierwsza pieczęć nawiązuje do elementów wojskowych, druga kościelnych. Pierwsza tytułuje miejscowość miasteczkiem, druga miastem, ale obie zgodnie dają jej nazwę Rozprza. Tłumaczyć to można istnieniem dwóch osiedli miejskich obok siebie: miasta Rozprzy i obok położonego grodu, który również posiadał prawa miejskie. W czasach porozbiorowych pieczęcie zostały zapomniane, a starodawne herby zarzucone. W połowie dziewiętnastego wieku zaprojektowano zupełnie nowy herb, nie mogąc odnaleźć starych pieczęci. Herb przedstawiał szeroki mur forteczny z szeregiem blanków i strzelnic a nad nim umieszczona była pięciolistna róża. Herb tak uformowany nie zyskał aprobaty. Znamienne jest jednak to, ze odnosił się już tylko jednej miejscowości. Przemawia to za tym, że gród przestał istnieć, zniszczony podczas katastrof politycznych.